Η συγκομιδή της Ελιάς!

Και αν δεν το έχετε ήδη αντιληφθεί ήρθε η ώρα να μαζέψουμε τις ελιές, είτε για να τις κάνουμε λάδι είτε για να τις φτιάξουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελέσουν αυτό τον εκλεκτό μεζέ που τόσο πολύ αγαπάμε. Ειδικά εμείς! Μαύρες ή πράσινες, τσακιστές, ξιδάτες, με μυρωδικά, χαραχτές, γίγαντες, γλυκές. Κάθε τόπος και διαφορετική ποικιλία. Και όλες είναι πεντανόστιμες, άξιες να συνοδεύσουν κάθε γεύμα αλλά και να γίνουν βασικό υλικό μαγειρικής, είτε σαν λάδι είτε σαν καρπός.

Πολύτιμος θησαυρός από αρχαιοτάτων χρόνων, ιερό δέντρο και βασικός καρπός για τη Μεσογειακή διατροφή, τόσο ως εδώδιμος όσο και επειδή από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο.

Ο καρπός της ελιάς είναι θαυμάσια πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων. Η ελιά παρέχει φυτικές ίνες και μέταλλα στον οργανισμό και είναι πηγή της βιταμίνης Ε, που είναι φυσικό αντιοξειδωτικό. Θεωρείται επίσης ότι η βιταμίνη Ε, επιβραδύνει τις αλλοιώσεις των κυτταρικών μεμβρανών και καταπολεμά την οστεοπόρωση.

Αν μάζεψες λοιπόν ελιές από το δέντρο ή αν τις αγόρασες από τους πάγκους της λαϊκής, όπου πολύ εύκολα θα βρεις την ποικιλία που προτιμάς, μπορείς να φτιάξεις και μόνος σου ελιές.

Για τις πράσινες λοιπόν ελιές, αν θέλουμε να τις κάνουμε τσακιστές, τις τσακίζουμε με πέτρα ή σφυράκι προσεχτικά για να μην ανοίξουν πολύ και σαπίζει το κουκούτσι τους. Τις τοποθετούμε σε δοχείο που να κλείνει και τις σκεπάζουμε με φρέσκο κρύο νερό.

Τις αφήνουμε για 15-20 ημέρες, αλλάζοντας το νερό δύο φορές κάθε μέρα.  Όταν σιγουρευτούμε ότι δεν είναι πλέον πικρές, τις στραγγίζουμε για να τις βάλουμε σε άλμη για 24 ώρες.  Αφού τις στραγγίσουμε τις μεταφέρουμε σε γυάλινα βάζα, βάζοντας ανάμεσα αλατισμένες ροδέλες λεμονιού, μαραθόσπορους και, αν θέλουμε, 2-3 ολόκληρες σκελίδες σκόρδου.  Θα χρησιμοποιήσουμε και χυμό λεμονιού για κάθε κιλό ελιών. Τελειώνοντας, γεμίζουμε το βάζο με ελαιόλαδο, για να σκεπαστούν οι ελιές και να διατηρηθούν.  

Αν θέλουμε να τις κάνουμε χαραχτές, τότε τις χαράζουμε ελαφρά με το μαχαίρι σε 2-3 μέρη, χωρίς να φτάσουμε στο κουκούτσι, και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία με τις τσακιστές.

Time for harvesting. October is usually the month of olive harvesting. Time for preparing the olives, either to make them as olive oil or to  in such a way that they become this delicate appetizer we love so much. Especially us! Black or green, jagged, with vinegar, with herbs, engraved, gigantic, sweet. Every place and a different olive variety. And they are all delicious, worthy of any meal, but also essential cooking material, either as an oil or as a fruit of the tree.

A valuable treasure from ancient times, a sacred tree and a key fruit of the Mediterranean diet, both as edible and because of its production of olive oil.

Olive fruit is a wonderful source of monounsaturated fatty acids. Olive provides fiber and minerals to the body and is a source of vitamin E, which is a natural antioxidant. Vitamin E is also thought to slow down cell membrane damage and fight osteoporosis.

So if you harvested olives from the tree or bought them from the town market, where you can easily find the variety you prefer, you can make olives by yourself.

For the green olives, if we want to make them smashed, crush them with a stone or hammer carefully so they don't open too much and rot their pits. Put them in a sealed jar and cover them with fresh cold water.

Leave them on for 15-20 days, changing the water twice daily. When we make sure they are no longer bitter, we drain them to put them in brine for 24 hours. Once drained, transfer them to glass jars, putting between salted lemon rinds, fennel seeds and, if desired, 2-3 whole cloves of garlic. We will use lemon juice for every kilo of olives. Finishing, fill the jar with olive oil to cover the olives and to be preserved.

If we want to make them engraved, then lightly cut them with a knife into 2-3 parts, without reaching the puck, and follow the same procedure as mentioned above.